بیکاری به شرایطی از اقتصاد اطلاق می‌شود که یک نیروی آماده به کار که تمایل به کار کردن با حقوق عرف را داشته باشد اما نتواند کار پیدا کند. بیکاری یکی از شاخص‌هایی است که اقتصاد کلان روی آن متمرکز است و دولتها با تدوین سیاستهای اقتصادی به دنبال کاهش بیکاری هستند.

بیکاری انواع و اقسام دارد از جمله بیکاری اصطکاکی، بیکاری ساختاری، بیکاری غیرارادی و نایرو که در جای خود بحث می‌شود.

عموما بیکاری و تورم رابطه معکوس دارند و با بالاتر رفتن تورم بیکاری کاهش می‌یابد اما سیاستگذاران به دنبال کاهش بیکاری با ثابت نگهداشتن سطح عمومی قیمتها هستند. یکی از سیاستهایی که استفاده می‌شود، مبحث پول و عرضه آن است (نظریه مقداری پول را ببینید)