تولید به موقع یک نوع از برنامه‌ریزی مدیریت است که در آن شرکتها موجودی کالا (برای اطلاع از موجودی مواد و کالا اینجا را ببینید) را در کمترین حالت ممکن نگه می‌دارند. در تولید به موقع شرکتها زمانی مواد اولیه را دریافت می‌کنند که نیاز دارند و سفارش فروش را دریافت کرده‌اند. در این نوع برنامه‌ریزی تولید، شرکتها سعی دارند دوره گردش کالا را به کمترین حالت ممکن کاهش دهند. شاید بتوان سردمدار این موضوع را کشور ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم دانست. زمانی که به دلیل کمبود سرمایه در گردش شرکتها نیاز به کارخانه‌های کوچکتر و چابکتر داشتند. تویوتا در خط مقدم این روش قرار داشت به نحوی که این روش به روش تویوتا نیز مشهور شد. البته یکی از مهمترین مشکلات برنامه ریزی با این سبک، ایجاد بحران در زمان بلایای طبیعی به عنوان مثال در زمان کووید 19 بوده است.