ارزش در معرض ریسک یک مدل آماری مالی است که توسط مؤسسات مالی برای برآورد حداکثر زیان مالی که ممکن است ایجاد شود، استفاده می‌شود. ارزش در معرض ریسک توسط مدیران ریسک برای اندازه گیری و کنترل سطح ریسکی که شرکت متعهد شده است، مورد استفاده قرار می‌گیرد. شرکت ها معمولاً ریسک و بازده ناشی از روش‌های مختلف را در نظر می‌گیرند. وظیفه مدیران ریسک این است که با مدیریت فعال و استفاده از روشهایی مانند هجینگ مطمئن شوند ریسک شرکت از حدی که می‌تواند ضررهای یک نتیجه بدتر احتمالی را تحمل کند، بیشتر نباشد.برخی از موسسات که از مدل ارزش در معرض ریسک استفاده می‌کردند، در بحران مالی 2007-2009 گرفتار شدند، زیرا مدل‌های آن‌ها اجازه رخدادهای شدید یا دم‌های چاق را نمی‌دادند. و همچنین مدلهای آنها توانایی شناسایی موارد عدم قطعیت نایت را نداشت.

برای مثال، یک شرکت سرمایه گذاری ممکن است اعلام کند، ارزش در معرض ریسک روزانه خرید و فروش پرتفوی شرکت در سطح اطمینان ۹۵ درصد، ۱۰۰ میلیون تومان است‌. به‌عبارت‌دیگر، تنها در پنج مورد از صد معامله روزانه ممکن است ضرر و زیانی بیش از ۱۰۰ میلیون تومان رخ دهد.