دارایی‌هایی که به سادگی به پول نقد تبدیل نمی‌شوند یا فقط می توانند به با تخفیف قابل توجه فروخته شوند.

املاک ، وامهای بلندمدت و موارد مشابه از این دسته هستند.

دارایی‌های غیرنقدشونده اغلب علت بحران‌های مالی هستند. به عنوان مثال بانک‌ها بین بدهی‌های خود (سپرده‌های مشتریان، که می‌توانند فوراً برداشت شوند) و دارایی‌هایشان (وام‌های بلندمدت که نقدشوندگی پایینی دارند) ناهماهنگی دارند و این موضوع باعث بروز بحرانهای مالی در سطح جهانی می‌شوند. دارایی‌های غیر نقدشونده به دلیل ریسک بیشتر، اغلب بازده بالاتری دارند.

در نقطه مقابل دارایی های با نقد شوندگی بالا هستند که اوراق و سهام و پول نقد جزیی از آن هستند. عموما ریسک داراییهای با نفد شوندگی بالا توسط موسسات رتبه بندی تعیین می‌شود.