نظریه بازی یا تئوری بازیها ، تکنیک تجزیه و تحلیل نحوه رفتار و واکنش مردم، شرکت ها و دولت ها در موقعیت هایی را می‌گویند که ممکن است در برابر آنچه که دیگران انجام می‌دهد به انجام برسانند. برای مثال، رقابت بین شرکت‌ها را می‌توان به‌عنوان یک بازی تحلیل کرد که در آن برای کسب مزیت بلندمدت تلاش می‌کنند. این نظریه توسط اشخاصی چون امیل برل ، جان فون نویمان و جان نش به نوعی بنیان گذاری شد و وارد علم اقتصاد گردید. اجازه دهید یک مثال بزنیم:

دو دزد دستگیر می‌شوند: سه گزینه روبروی هرکدام است:

اول اگر هر دو اعتراف نکنند هر دو به میزان یکسال به زندان می‌روند.

دوم اگر یکی اعتراف کند و دیگری اعتراف نکند، اعتراف کننده آزاد می‌شود و دیگری به 2 سال زندان محکوم می‌شود.

سوم اگر هر دو اعتراف کنند هر دو به 3 سال زندان محکوم می‌شوند

هر انتخابی که هر کدام از این دزدها انجام دهد به میزانی از سود و زیان ختم می‌شود و نظریه بازیها راجع به استراتژی‌های مختلفی که این دو دزد انتخاب می‌کنند صحبت می‌کند.

برخی از بازیها به صورت بازی با جمع صفر هستند یعنی سود یک طرف برابر زیان طرف دیگر است. (برای اطلاع از این بازی به این مقاله مراجعه فرمایید)

برای اطلاعات بیشتر مراجعه کنید به مقاله تئوری بازیها، جان نش و معضل زندانی